North Londen

Regent’s Park, het meest uitgebreide en het meest formele van de vele parken van Londen, is een van de mooiste groene ruimtes van Londen. Tot de vele attracties behoren de London Zoo, Regent’s Canal, een meer en sportvelden waar de lokale bevolking samenkomt om te voetballen, rugbyen en volleyballen. De Queen Mary’s Gardens (ten zuiden van het park) zijn bijzonder mooi, vooral in juni, wanneer de rozen in bloei staan. In de zomer vinden hier overigens ook optredens plaats in een openluchttheater.

Koning George IV, destijds nog prins, gaf ster architect John Nash (de man achter Buckingham Palace) de opdracht om het park te ontwerpen in wat ooit een koninklijk jachtgebied was. Het oorspronkelijke ontwerp omvatte een koninklijk paleis en huizen voor de aristocratie. Hoewel slechts een fractie van het grote plan ooit tot stand is gekomen, kun je een idee krijgen van wat Nash voor ogen had door het uiterlijk van de gebouwen langs de Outer Circle. [bron: Wikipedia]

Fans van Arthur Conan Doyle’s klassieke detective-romans Sherlock Holmes kunnen in dit museum genieten van deze drie verdiepingen tellende gereconstrueerde Victoriaanse woning, compleet met gekostumeerd personeel, brandende kaarsen en flikkerende roosters. Jarenlang was er een geschil over het beroemde adres, aangezien de bewoner van 221b Baker Street, de fictieve verblijfplaats van Sherlock Holmes, de nationale bank van de abdij was. Een van de toenmalige bank secretarissen had zelfs de fulltime taak om te reageren op fanmail. Toen de bank in 2005 verhuisde, erkende de Royal Post het exclusieve recht van het museum om post te ontvangen dat gericht is aan het fictieve personage Sherlock Holmes.

Het is misschien kitscherig en prijzig, maar Madame Tussauds zorgt voor een leuke dag met kinderen van een middelbare leeftijd. Pak je fotomoment met beroemdheden als Daniel Craig, George Clooney en de Beckhams op de A-List Party of join de Queen, Harry, William en Kate op de Royal Appointment. Als je van politiek houdt, maak dan kennis met Barack Obama of premier Boris Johnson met zijn kenmerkende zwabber kapsel. Het hele ‘museum’ is behoorlijk commercieel, met winkels en merchandising in elke kamer, maar de geest van een Londense taxi rit door de geschiedenis van de stad doet dat snel vergeten en is bovendien zelfs leerzaam.

Het museum heeft een lange en interessante geschiedenis sinds de Franse kunstenaar en modelbouwer Marie Tussaud (1761-1850) begon met het maken van dodenmaskers van mensen die tijdens de Franse Revolutie waren onthoofd. Ze kwam in 1803 naar Londen en exposeerde ongeveer 30 wasmodellen in de nabijgelegen Baker Street, waardoor bezoekers hun enige glimp konden opvangen van beroemde en beruchte personalities voordat fotografie en social media uberhaupt een dingetje was.

Tip: boek de tickets vooraf en online want dat is veel goedkoper!

Je zult het niet verwachten maar het British Museum is de meest bezochte ‘attractie’ van Groot-Brittanië met jaarlijks meer dan zes miljoen bezoekers, waarschijnlijk ook vanwege de gratis toegang. Het museum werd opgericht in 1753 toen koninklijke arts Hans Sloane zijn rariteitenkabinet verkocht voor het toenmalige kostbare bedrag van 20.000 pond, opgehaald door de National Lottery. De collectie werd in 1759 gratis opengesteld voor publiek en het museum breidde sindsdien zijn collectie uit door verstandige aankopen, legaten, maar ook door de controversiële plundering van het imperialisme. Een bezoek aan het British museum is een uitputtende en opwindende stormloop door wereldculturen tot 7000 jaar terug, met galerijen gewijd aan oude beschavingen, van Egypte tot West-Azië, het Midden-Oosten, Rome en Griekenland, India, Afrika, het prehistorische en Romeinse Groot-Brittannië en zelfs middeleeuwse oudheden.

Het British museum is met bijna acht miljoen items in de permanente collectie zo groot en uitgebreid dat het voor de first-time bezoeker behoorlijk ontmoedigend kan zijn. Om een ​​frustrerende stop te voorkomen is het dan ook aan te raden om een ​​paar gerichte bezoeken te brengen, zoals aan de Egyptische mummies, of om een van de tours te overwegen indien je voldoende tijd hebt.

Russell Square is een plein met een grote ’tuin’ in Bloomsbury, in de Londense wijk Camden. Het ligt in de buurt van de belangrijkste gebouwen van de Universiteit van Londen en het British Museum en is genoemd naar de achternaam van de graven en hertogen van Bedford. Het eigendom bleef bij diens conserverings fondsen die hebben ingestemd met openbare toegang en beheer in handen van de Camden Council. Aan de oostkant domineert het Hotel Russell, gebouwd in 1898 naar een ontwerp van Charles Fitzroy Doll (de bouwers waren overigens verbonden met het bedrijf dat ook de Titanic creëerde) en daarnaast vind je het Imperial Hotel, dat ook werd ontworpen door Charles Fitzroy Doll en gebouwd van 1905 tot 1911. Het oude keizerlijke gebouw werd in 1966 afgebroken.

In 2005 vonden in de buurt twee terroristische aanslagen plaats; één op een metro tussen King’s Cross St. Pancras en Russell Square, de andere op een bus (Route 30) buiten het hoofdkantoor van de British Medical Association op Tavistock Square. In condoleance en ter herdenking leggen de openbare instellingen jaarlijks bloemen op beide pleinen en vind je op laatstgenoemd plein inmiddels ook een monument.

Met zijn strakke lijnen en de eenvoudige bogen van twee trein loodsen zou je kunnen denken dat King’s Cross een moderner gebouw is dan zijn opzichtige buurman St. Pancras, maar het opende zijn deuren meer dan een decennium eerder. Gebouwd in 1852 met de klassieke moddergele Londense voorraadbaksteen, onderscheidt het zich van de destijds heersende Victoriaanse more is more stijl. In 2012 werd een ingrijpende renovatie voltooid met de opening van een nieuwe vertrekterminal onder een buitengewoon mooi, gebogen en luifel-achtig dak gevormd uit een web van staal. armoedige onderdelen werden verwijderd uit de gevel van het gebouw en een uitgestrekt plein aan de voorkant werd geopend met een sculptuur van Henry Moore.

Natuurlijk betekent King’s Cross station voor veel mensen – vooral voor de jongere mensen – maar één ding: het vertrekpunt voor Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Je moet eigenlijk een echte treinreis maken om dit perron te bezoeken, maar de aardige mensen van Network Rail hebben het magische portaal naar perron 9 3/4 verplaatst naar een handigere locatie in de nieuwe vertrekterminal. Een bord hangt permanent aan de wand, samen met een trolley die half in de muur verdwijnt met een slurf en een uilenkooi. Je kunt hier een foto laten maken door tovenaars van de naastgelegen Harry Potter Shop en uiteraard een ludiek souveniertje kopen.

Een renovatie van 3,5 miljoen pond maakte dit museum, gevestigd in een mooi huis van vier verdiepingen dat de enige overgebleven residentie is van de grote Victoriaanse romanschrijver in Londen. Een antieke keuken in de kelder en een kinderkamer op de zolder werden toegevoegd en de tentoonstellingsruimte op Doughty Street 49 werd aanzienlijk groter. Niet dat de productieve schrijver hier erg lang verbleef – slechts 2,5 jaar – maar dit is waar zijn werk echt opbloeide: hij schreef hier The Pickwick Papers, Nicholas Nickleby en Oliver Twist, ondanks de angst voor zijn schulden, de dood van zijn geliefde schoonzus en zijn steeds groter wordende gezin. Het huis werd vervolgens gered van de sloop en het museum opende in 1925 met de familiekamer (gerestaureerd in de oorspronkelijke staat) en een tiental kamers met verschillende memorabilia. U kunt een audiogids kopen of de gratis app downloaden.

Het eerste geplande plein van Londen is nu het domein van locals en toeristen die hier samenkomen om te winkelen tussen de schilderachtige oude arcades, te struinen langs de eclectische marktkramen en winkels, munten te werpen naar straatartiesten die zich voordoen als standbeelden of door het London Transport Museum te slenteren.

Covent Garden was oorspronkelijk een weiland dat toebehoorde aan een ‘klooster’ dat in de 13e eeuw werd geassocieerd met Westminster Abbey. De plek werd in 1552 eigendom van John Russel, de eerste graaf van Bedford. Zijn afstammelingen namen de architect Inigo Jones in dienst om in de 17e eeuw een groenteveld om te vormen tot een plein. Hij bouwde de elegante piazza in Italiaanse stijl en de rijke sociëteit begon zich al snel te betrekken in de omringende hoge rijtjeshuizen. De bruisende groente- en fruitmarkt, vereeuwigd in My Fair Lady (waar het een bloemenmarkt was), domineerde het plein. De Londense samenleving kwam hier ’s avonds samen om op zoek te gaan naar actie in de koffiehuizen, theaters, gokhallen en bordelen.